မလြမ္းေလာက္ပါဘူးလို့
ရွိမဲ့စုမာန ဒီလက္တဆစ္စာနဲ့
အၾကိမ္ၾကိမ္ကို ငါေျဖေတြးဘူးတယ္....
ဒါေပမယ့္လဲ..ေကာင္မေလးရယ္ မင္း
မလိုလိုု့ပစ္ပယ္ခဲ့တဲ့ႏွလံုးသားက
ငါကိုယ္တိုင္ကို ထက္ဖန္တလဲလဲ သျဂိဳလ္တုိင္းလည္း
အၾကိမ္ၾကိမ္ကို ျပန္ရွင္သန္ေနတုန္းဘဲေလ...
အေျဖေတာ့မရိွဘူး..ဒါေပမယ္လည္း
မင္းရိွတတ္တဲ့ ငါ့ရဲ့ အိမ္ထဲငါ..ထာ၀ရလဲ ေလ်ာင္းခ်င္း
ေနတုန္းဘဲေလ...
တခါတေလေတာ့လည္းရင္နင့္စြာဘဲ ငါဆုေတာင္
တယ္မင္းနဲ့ပတ္သတ္မႈမရိွတဲ့
ေလထုတစ္ခု
မနက္ခင္အသက္တစ္ခုေရွ့
မွာတင္ ငါ ရႈိက္သြင္းခြင့္ ရခ်င္တယ္..
မျဖစ္ႏႈိင္ေတာဘူးဆိုး
တဲဒီအေတြးနဲ့တင္ ေကာင္မေလးေရ..
မင္းမသိႏႈိင္လဲငါ၀န္ခံေနတယ္
မင္းတေယာက္ထဲအေတြသာတစ္ဘ၀လံုးစား
ငါက်ရႈိးပါတယ္..ေကာင္မေလးရယ္
YeYint
No comments:
Post a Comment